«عارف قزوینی» به همراه سگهایش مینا و مینو؛ او در اواخر عمرش گفته بود:«حالا که وقت زوال آفتاب عمر است؛ تازه دانستم تنها دوستان من این دو سگ هستند که معنی وفا و دوستی را در آنها یافتهام»