کاش عشقت شده بودم که دلت جایم بود

کاش عشقت شده بودم " که دلت جایم بود
بغل اسم تو در دفترت " امضایم بود

قایقی می شدم و گاه تو را می بردم
خنده‌ات همسفری با من و دریایم بود

تو تمام نفسم میشدی و سینه‌ی من
از هوای تو در اکسیژن دنیایم بود

کوچه‌ ی خلوت و من منتظر آمدنت
اشک و آهی ک درین کوچه ب لبهایم بود
سخت درحال وهوای تب حسرت بودم
که چه میشد اگر آغوش تنت جایم بود

ناگهان آمدی و خوب ، نگاهت کردم
دیدم از هرچه در آن دلبر زیبایم بود

چشم تو خیره به من حالت عاشق شدن ست
این همان لحظه‌ی نابی ست که رؤیایم بود