به تماشا سوگند و به آغاز کلام و به پرواز کبوتر از ذهن واژ

به تماشا سوگند و به آغاز کلام و به پرواز کبوتر از ذهن واژه اي در قفس است. حرف هايم ، مثل يک تکه چمن روشن بود. من به آنان گفتم: آفتابي لب درگاه شماست که اگر در بگشاييد به رفتار شما مي تابد.و به آنان گفتم : سنگ آرايش کوهستان نيست همچناني که فلز ، زيوري نيست به اندام کلنگ . در کف دست زمين گوهر ناپيدايي است که رسولان همه از تابش آن خيره شدند. پي گوهر باشيد. سهراب سپهري