چه انتظار عجیبی...تو بین منتظران هم.عزیز من چه غریبیعجیب تر که چه آسان ندیدنت شده عادتچه بیخیال نشستیمنه کوشش نه وفاییفقط نشسته و گفتیم: خدا کند که بیایی...