تا خاطره ها زنده اند من هم دوری ات را دوام م

* تا خاطره ها زنده اند ...! من هم دوری اَت را .... دوام می آورم .... اشک ها را ...! پُشتِ چشم می اندازم .... وراه می افتم ...! تو فقط بگو .... تا به تو رسیدن ...! چند فرسنگ گریه راه مانده است ...!!! * دلم ، که بهانه ات را می گیرد ...؟ از فکر گرمای بی تکرارِ وجودت ...! درونم محشری میشود .... لعنت به این فاصله ها .... بیا و بگذار .... بی دعوت تو را در آغوش کشم ....؟!