صفای سبز وجود تو جان پناه خودم

صفای سبز وجود تو ... جان پناه ِخودم
سرت همیشه سلامت !رفیق راه خودم
غریبه نیستی اما بدون تو آری !
رسیده ام به لب مرز پرتگاه خودم
بجان هر دویِمان ، پیش از این بر آمده ام
هزار بار به جبران اشتباه خودم
در این زمانه که عاشق شدن خودآزاری ست
دلم خوش است شدی عشق و تکیه گاه خودم
شب از درخشش چشم تو باز ، نورانی ست
ستاره ی شب من ! یارِ کج کُلاه خودم!