شب ؛

‌شب ؛ 
که تاریکی می افتد
بی گاه به بامِ من و تو
و خطر
می بُرد رشته ی کلام من و تو
شب
که در سنگر خاموشی همرزمانیم
شب
که بیدار به ناچار به غمخواری هم می‌مانیم


به تو می اندیشم !
و به خود می نگرم
راستی را چه جدایی است میان من و تو
اندر آنجا که خطرهاست به جان من و تو!؟


#سیاوش_کسرایی
#خاموشی