این که باید فراموشت می کردم را

این که باید فراموشت می کردم را؛
فراموش کردم!!
تو تکراری ترین حضور روزگار منی
و من عجیب
به آغوش تو
از آن سوی فاصله ها
خو گرفته ام!!

# سید-محمد- مرکبیان
دیدگاه ها (۱)

ای مونس روزگار چونی بی من؟ای همدم غمگسار چونی بی من؟من با رخ...

آری آغاز دوست داشتن استگرچه پایان راه ناپیداستمن به پایان دگ...

ای باد خوش که از چمن عشق می رسی؛بر من گذر که بوی گلستانم آرز...

بر دیواری که عشق مرا حک کردی؛تکیه بزن!!آخر میترسم کسی جایت ر...

آدم های صبور..،یه خصوصیت عجیب دارن،بی نهایت لبخند می زنن ......

دوستت دارمانقدر زیاد که گاهی وقت هاکه دوریچشمانم بی اختیار ش...

🌿 بخش چهل‌ونهم — گفت‌وگو با نور (۲) 🌿سال‌ها عبادت کردم، دعا ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط