من غرق تو آسمونِ فکرُ خیالایِ بی سقف ، پروازیو دیدم کِ بی

من غرق تو آسمونِ فکرُ خیالایِ بی سقف ، پروازیو دیدم کِ بی تو محکوم شد بِ حکم ناعادلانه سقوط،یه سقوطِ له کننده..
من دلیو غرق شده با چشمایِ خیس تو دریایِ طوفانیِ تو دیدم..
من تیکه ها شکسته هایِ این منُ در حالی که اسمتو از ته دل فریاد میزدن بادستایِ زخمی از نیمه شبِ خاب الود تا بامداد خمارِ صبح با چشمایِ زخمی تر
کنار هم چیدم تا نبضِشو اسمت صدات خودت!
برایِ هزارمین بار به لرزه در بیارن..
وتو منو با پاهایِ برهنه دوان دوانُ نفس زنان به دنبال خودت دیدی؟
تو منو در حالِ خوابُ بیداری خوابتو دیدن دیدی؟
تو منو گمشده تو سیاهیِ چشمات،با سرخیِ چشمام سرخ تر از لبات..
تو گندم زارِ خیال موهات
دیدی؟
توهم
منو
دیدی؟


mohy

●○فازم از ۳ نصفه شب پست گزاشتن چیه؟
راستش خودمم نمیدونم
چرا نمیخابم؟
اینم نمیدونم.


این اثر قبل فاجعه از صبح بماند به یادگار🌊

فقط چون دوسش داشتم