فیک باکوگو

فیک باکوگو
-۷- بقیش قراره ساده باشه!
ایزاوا: حواستون هست، باکوگو و ا.ت؟
ا.ت: البته!
باکوگو: اره
ایزاوا: خوبه
*زنگ تفریح*
داشتم میرفتم پیش بقیه ی بچه ها که یهو یه دستی شونمو گرفت.
باکوگو: هوی تمه!
ا.ت: ب...بله
باکوگو: مگه نگفتم سر کلاس بهم زل نزن یا حواسمو پرت نکن!؟
ا.ت: اما باکوگو سان شما اول داشتی منو نگاه می کردی
باکوگو: عصبی شد* نه من برای چی باید توی تمه رو نگاه کنم؟؟ *داد*
ا.ت: اما...
باکوگو: خفه*رفت*
شیگاراکی اصن در مورد این رفتار بهم نگفته بود. درسته ، قرار نیست طبق نقشه پیش برم ولی اگه قرار بود اینو چیکار می کردم!؟
خوراکیمو برداشتم و رفتم پیش بقیه...
*از زبان باکوگو*
دختره ی احمق
سر کلاس حواس منو پرت می کنه بعدشم با خونسردی تمام جوابمو میده!
البته، اون حواس منو پرت نکرد، من داشتم نگاش می کردم... نیم رخش خیلی قشنگ بود...
تچچچ دارم چی میگمممم بسه دیگهه
باز رفتم سمت کلاس که دیدم ا.ت نشسته و داره تو دفترش نقاشی می کشه...
رفتم نشستم سر جام و یواشکی نقاشی کشیدنش رو نگا کردم.
داشت یه دختر رو می کشید که دستش رو برده بود سمت جلو تا یه کبوتر زخمی رو بگیره.
استعداد خوبی داره.
نقاشی قشنگی کشیده.
باکوگو: استعداد زیادی داری تمه
ا.ت: واقعا؟؟
باکوگو: هوم...