تو چه دانی که پس هر نگه ساده ی من چه جنونی چه ...

تو چه دانی که پس هر نگه ساده ی من /چه جنونی ، چه نیازی ، چه غمی ست ؟ یا نگاه تو که پر عصمت و ناز/ بر من افتد ، چه عذاب و ستمی ست /دردم این نیست ولی /دردم این است که من بی تو دگر/از جهان دورم و بی خویشتنم

پوپکم ! آهوکم!

تا جنون فاصله ای نیست از اینجا که منم