بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت اول :
یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ-ای تغییر دهنده دلها و دیدهها.
اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ -ای مدبر شب و روز .
یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ - ای گرداننده سال و حالتها. بگردان حال ما را به نیکوترین حال.
خداوند حکیم زمین و آسمان و هر آن چه در آنها وجود دارد را بر اساس علم و حکمتش برای اشرف مخلوقاتش، یعنی انسان که او را خلیفة الله نامیده آفریده است و قوانین لازمه را بر جزء به جزء و کلّ عالم هستی حاکم نموده است که از جمله این قوانین چرخش زمین به دور خورشید است.یک دور کامل این چرخش در آخرین لحظه زمستان به پایان رسیده و دور جدید با اولین لحظه فصل بهار آغاز می گردد.
پس، کلیه فصول، نقش و آثار آنها مورد نیاز بشر و موجوداتی هستند که چرخه حیات را برای بشر کامل میکنند،چه زمستان سرد و یخبندان و چه تابستان گرم و سوزان و چه پاییز یا بهار.
در طبیعت، بهار پایان خواب زمستانی و آغاز تولدی دیگر است، منتهی این اتفاقی است که در طبیعت رخ میدهد و هیچ دلیلی ندارد که الزاماً در انسان نیز رخ دهد. در واقع تحویل و آغاز فصل بهار آغاز سال نوی طبیعت است و نه انسان. از این رو فرمودهاند که به وقت تحویل در طبیعت، به هنگام مشاهده پایان خواب زمستانی، بیداری درختان و رویش گیاهان از زمین، به یاد معاد بیافتید، چرا که همین گونه دوران خواب سرد در دنیا و قبور به پایان رسیده و همه از نو زنده و محشور میگردند.
دعای تحویل توجه به همین مهم دارد، یعنی بهانه قرار دادن تغییر و تحول در طبیعت، برای ایجاد تغییر و تحول در انسان.
جسم، قلب و بصیرت:جسم انسان نیزمانند جسم حیوانات برای دریافت اطلاعات چشم و گوش دارد، اما به انسان بصیرت نیز داده شده تا مانند حیوان فقط ظاهر بین و سطحیبین نباشد، بلکه حقایق عالم هستی را درک و فهم کند.
جای این درک و فهم، جان آدمی، یعنی قلب اوست. منظور از قلب همان جان انسان است و نه این تلمبهی گوشتی که خون را تصفیه و پمپاژ می کند. پس اگر انسان چشم و گوش داشته باشد، قلب و جان هم داشته باشد، اما تلاشی برای فهم نکند، میشود مانند سایر حیوانات. لذا در خصوص این گونه انسانها فرمود که مانند حیوان هستند:(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ-ای تغییر دهنده دلها و دیدهها.
اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ -ای مدبر شب و روز .
یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ - ای گرداننده سال و حالتها. بگردان حال ما را به نیکوترین حال.
خداوند حکیم زمین و آسمان و هر آن چه در آنها وجود دارد را بر اساس علم و حکمتش برای اشرف مخلوقاتش، یعنی انسان که او را خلیفة الله نامیده آفریده است و قوانین لازمه را بر جزء به جزء و کلّ عالم هستی حاکم نموده است که از جمله این قوانین چرخش زمین به دور خورشید است.یک دور کامل این چرخش در آخرین لحظه زمستان به پایان رسیده و دور جدید با اولین لحظه فصل بهار آغاز می گردد.
پس، کلیه فصول، نقش و آثار آنها مورد نیاز بشر و موجوداتی هستند که چرخه حیات را برای بشر کامل میکنند،چه زمستان سرد و یخبندان و چه تابستان گرم و سوزان و چه پاییز یا بهار.
در طبیعت، بهار پایان خواب زمستانی و آغاز تولدی دیگر است، منتهی این اتفاقی است که در طبیعت رخ میدهد و هیچ دلیلی ندارد که الزاماً در انسان نیز رخ دهد. در واقع تحویل و آغاز فصل بهار آغاز سال نوی طبیعت است و نه انسان. از این رو فرمودهاند که به وقت تحویل در طبیعت، به هنگام مشاهده پایان خواب زمستانی، بیداری درختان و رویش گیاهان از زمین، به یاد معاد بیافتید، چرا که همین گونه دوران خواب سرد در دنیا و قبور به پایان رسیده و همه از نو زنده و محشور میگردند.
دعای تحویل توجه به همین مهم دارد، یعنی بهانه قرار دادن تغییر و تحول در طبیعت، برای ایجاد تغییر و تحول در انسان.
جسم، قلب و بصیرت:جسم انسان نیزمانند جسم حیوانات برای دریافت اطلاعات چشم و گوش دارد، اما به انسان بصیرت نیز داده شده تا مانند حیوان فقط ظاهر بین و سطحیبین نباشد، بلکه حقایق عالم هستی را درک و فهم کند.
جای این درک و فهم، جان آدمی، یعنی قلب اوست. منظور از قلب همان جان انسان است و نه این تلمبهی گوشتی که خون را تصفیه و پمپاژ می کند. پس اگر انسان چشم و گوش داشته باشد، قلب و جان هم داشته باشد، اما تلاشی برای فهم نکند، میشود مانند سایر حیوانات. لذا در خصوص این گونه انسانها فرمود که مانند حیوان هستند:(ادامه دارد...)
- ۶۳۷
- ۳۰ اسفند ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط