تو این دنیای بی قانون

تو این دُنیایِ بی قانون
همه ، درگیرِ تقدیرن
یه عده ، از خوشی لبریز
یه عده ، تویِ غم گیرن
...
ما عُمری زندگی کردیم
ولی هیچوقت نفهمیدیم
از این دُنیا ، به جُز سختی
مگه ما چیزی هم دیدیم ؟
...
همیشه سخت رنجیدیم
همیشه تلخ خندیدیم
همیشه از نداریمون
به حدِ مرگ ترسیدیم
...
یکی داره تو خوشبختیش
رو ابرا ، خونه میسازه
یکی کُلِ نداریشُ
داره هر لحظه می بازه
...
چقدر خالیه دستامون
جایِ نون غصه اشُ خوردیم
از اون اول ، تا این لحظه
یه عمریه ، بد آوردیم
...
کاش این دُنیا ، عوض می شُد
ولی تقدیرِ ما اینه
که تا آخر ، همین باشیم
چه قدر این قصه غمگینه..........