می دانم چرا هیچ گاه یاد من نیستی ؛

می‌دانم چرا هیچ‌ گاه یاد من نیستی ؛
من زخمی بر روحت به یادگار نگذاشتم،
که با هر تلنگری یادم بیفتی ؛
انسان به زخم‌‌ها بیشتر می‌ اندیشد تا مرهم‌‌ها..