بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت سوم :
وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا - مالکیت و فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است از آن خداست. (سوره مائده بخشی از آیه 17)
مالکیتهای افراد در دنیا، همه به واسطه، اعتباری، محدود و گذرا میباشند؛ اگر آدمی بفهمد، درک و باور نماید که مالِک چیزی نیست، میفهمد که هر چه به او رسیده و میرسد، امانت است و باید سالم به مالکش بازگرداند. البته او نیازی ندارد، لذا امانات سالم برگردانده شده را در بهشت، به بندهاش بازمی گرداند تا مال او باشد.
اما، از قیامت و روز جزا - پاداش، با واژۀ دین یاد شده تا بدانیم که حقیقت و تمام دین در همان قیامت ظهور مییابد. اگر کسی میخواهد دین را بشناسد و دیندار باشد، باید قیامت را بشناسد، باور نماید و به آن توجه کند؛و اگر کسی متوجه قیامت است و قرُب الهی را مقصد و هدف گرفته است، باید دین را بشناسد و دیندار بماند. مالک چنین روزی، فقط خداوند سبحان است؛ و در آنجا دیگر اموال، اولاد، سایر داراییها به کار نمیآید و هیچ شفاعتی نیز بدون اذن او صورت نمیگیرد!
إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ :
تا اینجا، سخن از خداوند سبحان و حمد و ثنای او بود، اما از آیه به بعد، سخن بنده میباشد که با اعلام مواضع از سوی او شروع میشود.
إِيَّاكَ نَعْبُدُ - عالیترین موضع یک انسان، این است که جز خداوند سبحان را بندگی نکند، شرک نورزد و اسیر بندگی هوای نفس خود و دیگران نگردد؛ لذا اعلام میدارد: إِيَّاكَ نَعْبُدُ.
این اعلام موضع در بندگی، به صورت جمع آمده، إِيَّاكَ نَعْبُدُ، یعنی ما تو را بندگی مینماییم؛ چرا که هر کسی، خود را از جامعه و گروه هم اندیشان خود میداند و مؤمن هر کجا که باشد و حتی اگر تنها باشد، خود را از جامعۀ موحدان و متحد با آنان میبیند؛ و این مواضع، درس بزرگ اخلاقی میباشد.
وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ - برداشتهای نادرست و خلط مبحثهای گمراه کنندهای از مقصود ما فقط از تو استعانت می جوییم شده است که ایجاد شبهه مینماید!
استعانت، یعنی: طلب یاری و کمک و مقصود این نیست که ما ارتباط و تعاملاتمان را با تمامی دنیا، آدمیان، امکانات و وسایل، قطع مینماییم، بلکه یعنی ضمن ارتباط با یکدیگر، کمک به یکدیگر، استفاده از امکانات و وسایل - توسل، می دانیم که هیچ کدام مستقل نیستند؛ بلکه همگی وسایلی به سوی تو می باشند و تو خود به بندگان مؤمنت فرمودی : وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ - به سوی او وسیله بجویید.(سوره مائده بخشی از آیه 35)(ادامه دارد...)
قسمت سوم :
وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا - مالکیت و فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است از آن خداست. (سوره مائده بخشی از آیه 17)
مالکیتهای افراد در دنیا، همه به واسطه، اعتباری، محدود و گذرا میباشند؛ اگر آدمی بفهمد، درک و باور نماید که مالِک چیزی نیست، میفهمد که هر چه به او رسیده و میرسد، امانت است و باید سالم به مالکش بازگرداند. البته او نیازی ندارد، لذا امانات سالم برگردانده شده را در بهشت، به بندهاش بازمی گرداند تا مال او باشد.
اما، از قیامت و روز جزا - پاداش، با واژۀ دین یاد شده تا بدانیم که حقیقت و تمام دین در همان قیامت ظهور مییابد. اگر کسی میخواهد دین را بشناسد و دیندار باشد، باید قیامت را بشناسد، باور نماید و به آن توجه کند؛و اگر کسی متوجه قیامت است و قرُب الهی را مقصد و هدف گرفته است، باید دین را بشناسد و دیندار بماند. مالک چنین روزی، فقط خداوند سبحان است؛ و در آنجا دیگر اموال، اولاد، سایر داراییها به کار نمیآید و هیچ شفاعتی نیز بدون اذن او صورت نمیگیرد!
إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ :
تا اینجا، سخن از خداوند سبحان و حمد و ثنای او بود، اما از آیه به بعد، سخن بنده میباشد که با اعلام مواضع از سوی او شروع میشود.
إِيَّاكَ نَعْبُدُ - عالیترین موضع یک انسان، این است که جز خداوند سبحان را بندگی نکند، شرک نورزد و اسیر بندگی هوای نفس خود و دیگران نگردد؛ لذا اعلام میدارد: إِيَّاكَ نَعْبُدُ.
این اعلام موضع در بندگی، به صورت جمع آمده، إِيَّاكَ نَعْبُدُ، یعنی ما تو را بندگی مینماییم؛ چرا که هر کسی، خود را از جامعه و گروه هم اندیشان خود میداند و مؤمن هر کجا که باشد و حتی اگر تنها باشد، خود را از جامعۀ موحدان و متحد با آنان میبیند؛ و این مواضع، درس بزرگ اخلاقی میباشد.
وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ - برداشتهای نادرست و خلط مبحثهای گمراه کنندهای از مقصود ما فقط از تو استعانت می جوییم شده است که ایجاد شبهه مینماید!
استعانت، یعنی: طلب یاری و کمک و مقصود این نیست که ما ارتباط و تعاملاتمان را با تمامی دنیا، آدمیان، امکانات و وسایل، قطع مینماییم، بلکه یعنی ضمن ارتباط با یکدیگر، کمک به یکدیگر، استفاده از امکانات و وسایل - توسل، می دانیم که هیچ کدام مستقل نیستند؛ بلکه همگی وسایلی به سوی تو می باشند و تو خود به بندگان مؤمنت فرمودی : وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ - به سوی او وسیله بجویید.(سوره مائده بخشی از آیه 35)(ادامه دارد...)
- ۵۵۹
- ۲۷ فروردین ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط