بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت دوم :
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ :
الْحَمْدُ لِلَّهِ - تفاوت شکر با حمد این است که شکر به معنای قدردانی و سپاس می‌باشد، لذا در برابر لطف دیگران نیز باید شاکر بود؛ اما حمد، یعنی: سپاسِ با ستایش و پرستش که فقط مخصوص اوست.
مقصود فقط این نیست که جز او را حمد نمایید، بلکه می‌فرماید: هر چه را حمد نمایید نیز به او می‌رسد و حمد اوست. در مثال مانند این است که می‌گوییم: تعریف و مدح از یک شعر، نقاشی و صنعت، در واقع تعریف از شاعر، نقاش و صنعت‌گر می‌باشد.
تمامی مدح‌ها، مدح کمال است و هر چه هست، کمال او و ظهور کمال او، به تناسب ظرفیت موجودات می‌ باشد؛ لذا هر حمدی برای او واقع می‌شود.
رَبِّ الْعَالَمِينَ - و اما ربّ،یعنی:صاحب اختیار و تربیت کنندۀ امور و تمامی ادعاهای کاذب،دعواها و جنگ‌ ها، بر سر ربوبیّت بوده، هست و خواهد بود.
فرعون، نگفت:شما هیچ ربّ دیگری ندارید؛ بلکه مدعی شد: أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى - برترین ربّ شما منم.(سوره نازعات آیه 24)
امروزه نیز شیطان بزرگ امریکا، که فرعون عصر ماست، نمی‌گوید: شما رئیس جمهور، دولت، مجلس، شهردار و فرماندار نداشته باشید، بلکه می‌ گوید:برترین صاحب اختیار و تربیت کنندۀ امور شما منم؛ چرا که ابر قدرت می‌باشم؛لذا تمامی مقامات شما باید تحت امر باشند و تمامی سرنوشت شما را من رقم می‌زنم!
اخلاق مؤمن چنین است که می‌ گوید: من حمد را برای الله می‌ دانم که ربّ تمامی عوالم می‌باشد و این ارباب‌های کاذب را قبول ندارم.
الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ :
دوباره واژگان الرحمن و الرّحیم بیان شده، اما نه به عنوان توصیفی از اسم الله جلّ جلاله، بلکه به عنوان تأکیدی که وجود بخش فقط اوست و این وجود بخشی همیشه استمرار دارد و رحمت خاص او، برای مؤمنان می‌باشد که خلود در جنّت می‌یابند.
مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ :
مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ - بیشتر تلاش‌های آدمی در دنیا، برای به دست آوردن مالکیت می‌ باشد و از این مالکیت، لذت می‌برد! می‌گوید: بدن من، علم من، خانۀ من، خانوادۀ من، اموال من و ...!اما فرموده‌اند: کمال توحید در آن است که بدانی مالِک هیچی نیستی و مالک فقط اوست!؛ چنان که در آیات متعددی متذکر گردید که هر چه هست، مال اوست: فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ غَنِيًّا حَمِيدًا - همانا برای خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است،و خداوند بی‌نياز و شايسته ستايش است.(سوره نساء بخشی از آیه 131)(ادامه دارد...)