باز کن لبه ی پنجره را امروزمن دلم می خواهد قدر آن پیچک باغچهقد بکشم تا آن طرف پرچینوتماشا بکنم چوپان راکه چه زیبا می خواند هر روز واژه ی خوشبختی رادر میان گله ی شادابش