ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺭﻧﺠﻢ؛

ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺭﻧﺠﻢ؛
ﻣﻦ ﺻﺒﻮﺭﻡ ﺍﻣﺎ؛
ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺯ ﻗﻔﺲ ﮐﻬﻨﻪ ﯼ ﺷﺐ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ؛
ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺗﯿﺮﮔﯽ ﺗﻠﺦ ﻏﺮﻭﺏ؛
ﻭ ﭼﺮﺍﻏﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ، ﺍﺯ ﺷﺐ ﻣﺘﺮﻭﮎ ﺩﻟﻢ
ﺩﻭﺭ ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ؛
ﻣﻦ ﺻﺒﻮﺭﻡ ﺍﻣﺎ؛
ﺁﻩ، ﺍﯾﻦ ﺑﻐﺾ ﮔﺮﺍﻥ ﺻﺒﺮ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﭼﯿﺴﺖ
...