آسمان دل من پر ابر است

آسمان دل من پر ابر است
باز هم با یک رعد
بغض من می ترکد...
کوچه لبریز دعاست
در خیابان دلم
مسجدی غرق خداست
اشک ها می گویند:
سینه بر دل زدن است 
این همه ناله و رشک
بوی یک عالمه حلوا و نسیم
در هوا می پیچد
نفسم می گیرد
یاد لبهای حسین
دل تو را می میرد...