گاهی سکوت پر واژه تر از رمانی از کلمات است

گاهی سکوت پر واژه تر از رمانی از کلمات است؛
سخن میگوید بی آنکه به حرف آید!
فریاد می کشد بی آنکه آوایی تولید کند!
انعکاس آینه ای دنیای درون است که خواندنش تبحر ذهن می خواهد و شنیدنش تیزی گوش دل.

"و قسم به حقارت واژه و شکوه سکوت
که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست"

"آنوشکا"