و اندوهپیراهن بلندی بودکه بعد توبه تن کردمتا آن قدر بر تنم زار بزندکه شاید مرگدل رحم تر از زندگی باشدو پیراهن سفیدیاز آستین روزهای اشبرایم بیرون بیاورد!#نسترن وثوقی