باید همه چیز را
باید همه چیز را
فراموش کنم
خودم را
شعرهایم را
و
پرنده ای را
که دیروز
لب ایوانِ خانه
نشسته بود
به دلم سپرده ام
که تو را هم فراموش کند
اما نمی دانم
چرا میانِ تمامِ چیزهایی که
باید از یاد ببرم
یک چیز را
نمی توانم فراموش کنم
آن هم
یادِ توست.
فراموش کنم
خودم را
شعرهایم را
و
پرنده ای را
که دیروز
لب ایوانِ خانه
نشسته بود
به دلم سپرده ام
که تو را هم فراموش کند
اما نمی دانم
چرا میانِ تمامِ چیزهایی که
باید از یاد ببرم
یک چیز را
نمی توانم فراموش کنم
آن هم
یادِ توست.
۷۹۸
۲۸ مرداد ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.