ای سکوت ممتدهای من

ای سکوت ممتدهای من
امشب
تو را میجویم
در لابلای اشعارم
در گوشه های دنج خیالم
از همه خواهم پرسید نشانت را
از آسمان
از قاصدک ها
از ابرهای به بغض نشسته
و اوج میگیرم
با خیالت
تا ماورای افاق
تا نامتنایی ها
پر پروازم باش
در این بی بال بودن
در این بی شانه بودن
شانه ای خواهم
برای گاه لرزش های
بادهای ناامیدی ها
ای امید بودن
چشم در راه تو بودن
لذتی دارد
مهیا کن بساط دیدن خود را
#هما_کشتگر