چرا وقتی از حست مطمئن نیستی بیانِش میکنی؟ چرا قول موندن م

چرا وقتی از حست مطمئن نیستی بیانِش میکنی؟ چرا قول موندن میدی؟ چرا امیدوار میکنی؟ امید دادن الکی از همچی بدترِ!
روحتو اذیت میکنه و خیلی شیک بیصدا میکُشتت!
چرا وقتی تهش قراره جا بزنی ، میای تو زندگی ادم؟
اگر نمیتونی کسی‌رو از تنهایی نجات بدی ، یه لطف کن تنها تَرِش نکن!
_من کسی رو جدی گرفتم که جدی نیست!
یعنی رابطه براش حکم سرگرمی و بازی رو داره!
به کسی محبت کردم که هرجور دلش می‌خواد باهام رفتار میکنه!
برای کسی تلاش میکنم که از دست دادنم براش ذره‌ای اهمیت نداره!
و در آخر برای هرکی صد باشی صفر میشه واست..
ولی همه ی اینا واسم شد تجربه! تجربه خوبه اما نه به هر قیمتی! ...
خلاصه ی کل حرفام اینکه ؛
اگر روزی وارد رابطه شدی هیچوقت قولِ تا ابد موندن نده!
حتی اگه عاشق بودی و به حست اطمینان داشتی!
حتی اگه فهمیدی حست زودگذر نیست و دائمیِ!
عشق بورز ، خوب باش ، اما قول موندن نده!
ممکنه این حست یه روزی تموم بشه!
ممکنه یروزی روزِ رفتنت باشه!
باور کن وقتی یکیو رها میکنی و میری اون " قول موندن " بیشتر از رفتنت عذابش میده!
ماه ها، سال ها، توو مغزش مثل خوره راه میره و مغزش رو میخوره!
نگو عزیز من! هیچوقت قول موندن نده!
تمام اونایی که قول تا ابد موندن رو دادن ثابت شدن ، همونایین که وسطای راه با کوله باری از حرف های گفته و عمل نکرده میرن ... :))
مردِ عمل باش نه حرف زدن! حرف زدن رو همه بلدن!
وقتی حرفی رو میزنی پاش وایسا و عملیش کن ، اگه عمل کردن بلد نیستی
سکوت کن ، همین! سکوت کار سختیِ ولی جون عزیزت سکوت کن!