موهایت را می بافم

موهایت را می بافم
و تمام شعرهای جهان ته می کشند!
گونه هایت کوه نور اند
و لب هایت، بی اراده می رقصند.
سیگاری روشن می کنم،
کلاهم را بر می دارم
و از چشمانت سر می روم...
#رامین_اقتصاد
دیدگاه ها (۱۰)

قصه ی سیب حمید مصدق از زبان زمینپسری خامی کردو در آن وسوسه ی...

نرمک نرمک از لب چشمه می آید، رعناخندان خندان ناز و کرشمه می ...

ای مطرب جان چو دف به دست آمداین پرده بزن که یار مست آمدچون چ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط