ما آدم رها کردنیم آدم تا نیمه ی راه اومدن و جا زدن

ما آدمِ رها کردنیم ، آدمِ تا نیمه یِ راه اومدن و جا زدن ...
درست مثلِ موجی که یه ماهی رو اسیرِ خودش میکنه و اونقدر با خودش میارتش تا به ساحل برسه و بعد رهاش میکنه و میره جایی که موجایِ بزرگتر باشن و ماهی های بیشتر...
ما آدمِ به هزار و یک دلیل نموندنیم ، آدمِ تنها گذاشتن و دل کَندَن ،
ما آدمِ امروزیم
دَمدَمی
خسته
شایدم بی رَحم..!
.
#نازنین_عابدین_پور
دیدگاه ها (۱)

آدمی به مرور آرام می‌گیرد، بزرگ می شود، بالغ می‌شود و پای اش...

اونجا که شادمهر میگه : من از تبار غربتم ، از آرزوهای محال ، ...

چقدر خوب شد زن شدیم!کمد و اتاقمان را به هم می‌ریزیم و همه چی...

میگفت دلم میخواست پسر باشم …!نه برای اینکه از دختر بودن و لا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط