اونجا که شادمهر میگه

اونجا که شادمهر میگه :
من از تبار غربتم ، از آرزوهای محال ، قصه ما تموم شده ، با یه علامت سوال
یعنی واقعا تونسته بیخیال بشه ؟
پس چرا ما نمیتونیم ؟
چرا ما بلد نیستیم ؟