نفست به گردنم می خورد و دستت روی شانه ی من است

نفست به گردنم می خورد و دستت روی شانه ی من است
زیر گوشم
"هستم" را طوری می گویی
که واج به واجش در تمام جان من می ریزد
و نمی دانی این واژه از تمام روح من بزرگ تر است
و در من جا نمی شود
می گویی "هستم"
و حجمی از هستی مرا به پرواز درمیاوری
دوست داشتن تو در ذهن من
و بودنت در روح من جای نمی گیرد.
دلم می خواهد قلبم را توی دستت بگیری و ببری زیر گوشت تا
موسیقی تپش آن هم به جان تو عشق من را بریزد
وقتی که تو هستی
زندگی دیگر زندگی نیست
مرا میبری روی ابرها برای قدم زدن
و نگاهم می کنی و
من همه چیز را یادم می رود
راستی لبخند خدا
صدایم بزن
گمانم اسمم هم فراموشم شده!