توی تنهـایی و غربت با یه درد بی نهایت

توی تنهـایی و غربت با یه درد بی نهایت
تو هجموم غصه ای ڪه بی ڪسی شده یه عادت
تو تلاطم سڪوت و پر درد و پر دوری
میشه از خدا بپرسم تابه ڪی آخه صبوری؟؟
تابه ڪی به پات نشستن
عاقبت با تو نبودن
همدم گریه بارون
زیر بارون باتو بودن
تابه ڪی تو انتظار
لحظه های خوب فردا
ڪه شاید بمونه
یا منو بزاره تنهــا
تا به ڪی باید بشینم بمونم به انتظارت؟؟
بغض من بشڪنه اما نباشم بازم ڪنارت
تابه ڪی با خاطراتت میشه زندگی رو چرخوند؟
میشه با نبودن تو باخیال تو بازم موند؟؟
تابه ڪی میشه رها شد
واسه رفتن واسه مردن
ولی باز بهونه تو بشه تنهـا راز موندن
تابه ڪی میشه ببینم جای خالیتو ڪنارم؟
این همه جدایی بسه
من هنوز چشم انتظارم...