دوش

دوش
اختراع غمگین‌ترین انسان خوشبخت جهان بود
وقتی بازوانی نداشت برای در آغوش گرفتن
و زانویی برای زیر سر گذاشتن
و شانه‌ای برای اشک ریختن
وقتی همه فکر می‌کردند او خوشبخت‌ترین انسان روی زمین است
به دوش پناه برد
و ساعت‌ها بدون اینکه کسی بفهمد زیر سایه‌اش بارید
حالا
ما از نسل همان انسان خوشبخت جهانیم
و
مدت زیادی ست
که هر شب دوش می‌گیریم...