سرانجام یک روز صبح
سرانجام یک روز صبح
میپذیری که تنهایی
و این اندوهبارترین لبخند
وحشتناکترین زیبایی
و دردناکترین تسکین آدمیست
خویش را زیبا و آرام
اما در هالهای از اندوه و وحشت و درد مییابی...
میپذیری که تنهایی
و این اندوهبارترین لبخند
وحشتناکترین زیبایی
و دردناکترین تسکین آدمیست
خویش را زیبا و آرام
اما در هالهای از اندوه و وحشت و درد مییابی...
- ۱.۲k
- ۲۹ فروردین ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط