زندگی طنابی ست

زندگی طنابی ست
که دلخوشی های کوچکت
آن را ضخیم تر می کند
طنابی که به اجبار بر گردن توست
و مرگ
درنگی ست که تمام می شود
بوسه ای ست که می خشکد
چهارپایه ای ست که می افتد
مرگ
نبودن توست
نبودن من
و فاصله ای کوتاه
میان دست های من
تا دست های تو
میان پاهای من تا زمین
چهارپایه ای که
همیشه آن را دست کم گرفتیم !

#فرشید_جوانبخش
دیدگاه ها (۴)

دست هایم برادرانی تنی انددو کوچه ی بارانیکه در آن ها به تو ف...

تصورِ اینکه برف سال بعد را نخواهم دیدآتشم می زندو آتشهمیشه ا...

به کسی نبخشبوسه ای را کهریشه هایش هنوزدر قلبت فرو نرفته استپ...

زمانی که خردسال بودیم :-)

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط