خوب من

خوب من !

چگونه قلم را در دستانم نگیرم ،

چگونه برای از تو گفتن کلمات را کنار هم نچینم ،

وقتی همه چیز منی ...

وقتی که چشمهایم را می بندم و باز می کنم ،

رویای خواب و بیداری منی ...

عاشق بودن و عاشق ماندن کار هر کسی نیست ،

اما من تنها به عشق توست که نفس می کشم ...

به امید با تو بودن است ،

که ثانیه به ثانیه نگرانت می شوم ...

تا مبادا شیشه نازک دلت را کسی بشکند !

و یا از این همه فاصله که قلب مرا به درد آورده ،

قطرات اشک بر روی گونه ات بنشیند ...

مهربانم !

اکنون دستم را به نشانه عشق بر روی قلبم گذاشته ام ،

نمی دانی چه غوغایی درون رگهایش جاریست ...

نمی دانی چقدر دلتنگم ،

و این دلتنگی چگونه شانه هایم را می لرزاند ...

دارم ذره ذره آب می شوم ،

قلبم به سمت تو پرواز کرده است ،

کجایی همدم نفسهایم !

تا مرا از این تنهایی بدون تو رها کنی ...

تا حلقه اشکهایی که از دوریت در چشمانم نشسته است را ،

پاک کرده و غصه نبودنت را درمان کنی ...

کجایی ...؟!