مثل یه خونه ی متروک که نور آفتاب و یادش رفته ،با نور چشمهای تو جون میگیرم....مثل یه آسمون بی رنگ که فقط چشمهای تورو میشناسه،همیشه شب میمونم....دستتو به موهام بکش ژنرال...بدون که هر وقت دستتو میبری لای موهام،یه تیکه از درد های وجودمو با خودت میبری...
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.