مرا به میزبانی خاطره هایت؛ دعوت کردی ! بهار را در چشمِ نسترن ها، ترجمه کردی؛ و #باران را در دلِ سکانسِ عاشقانه ای بدون چتر، اما مرگ ؛ این رخدادِ بی رحم را در تنفسِ مه آلودِ هوای #انتظار.. می دانم! #رفتنت، قانونِ تمام مهمانی ها را عوض کرد...
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.