منهمون که روزی بود

من...همون که روزی بود
راضی بود اونقدی که روزی بود بسش بود
دنیا توی دستش بود
زیر پاش لغزش شد
دنیاش بی ارزش شد
طرد شد،سرد شد توی مشکل غرق شد
شدش یه مرد مرده بین زنده ها...
همیشه تک و تنها دور از اجتماع