کنار چشمه نشستم در انتظار خودم

کنار چشمه نشستم در انتظار خودم
خودم کنار خودم با خودم برای خودم

صدای شُرشُر آب،زیر سایه ای ابدی
شدم نظارگرِ عکسِ روی آبِ خودم

تمام لحظه خودم،من خودم،دوباره خودم
بجز خودم ننویسد کسی زِحال خودم

و یک نفر نرسید تا بگوید اسمم را
چقدر صدا بزنم هِی خودم به جای خودم؟

اگر کسی نشنید آنچه میزنم فریاد
سکوت میکنم آخر به احترام خودم

نه من اسیر کسی ،نه کسی اسیر من است
فقط خودم به خودم میشوم خدای خودم

هزار ساله که هستم به جست و جوی خودم
کسی شبیه خودم ، چون خودم ، کنار خودم
‌