🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹
🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_بیست_و_دوم
#بخش_دوم
متعجب دوبارہ وارد اتاق میشوم،با عجلہ مانتویم را میپوشم و شالے روے سرم مے اندازم.
چادر نمازم را برمیدارم و وارد پذیرایے میشوم.
همانطور ڪہ چادرم را سر میڪنم میگویم:با ڪدوم پسرہ؟!
ڪنارم راہ مے آید:دیدمشا! اما اسمشو نمیدونم!
همین ڪہ وارد حیاط میشویم صداے فریاد پدرم بہ گوشم میخورد.
نڪند شهاب را دیدہ؟!
با عجلہ همراہ یاسین بہ سمت در مے دویم،در را باز میڪنم پدرم را میبینم ڪہ یقہ ے پیراهن فرزاد را گرفتہ و بر سرش فریاد میزند،چند تا از ڪارگرها هم دورشان جمع شدہ اند.
گیج نگاهشان میڪنم.
محڪم یقہ ے فرزاد را با دو دست سمت خودش میڪشد و همانطور ڪہ دندان هایش را روے هم مے سابد میگوید:بہ اون دوست عوضیتم بگو! از من و خانوادہ م دور باشید!
فرزاد با حرص یقہ اش را از دستان پدرم جدا میڪند و میگوید:احترام سنتونو دارم ڪہ چیزے نمیگم! گفتم من چیزے نمیدونم شهابم همچین آدمے ڪہ شما میگید نیست!
نگران صدایش میزنم:بابا!
هر دو بہ سمتم برمیگردند،تازہ ردِ خونے ڪہ ڪنار لبِ فرزاد راہ افتادہ میبینم،سریع نگاهش را از من میگیرد.
پدرم با خشم فریاد میزند:برو خونہ!
درماندہ نگاهے بہ پدرم و چشمان پر اشڪ یاسین مے اندازم.
پدرم انگشت اشارہ اش را محڪم چندبار روے ڪتفِ فرزاد میڪوبد و شمردہ شمردہ میگوید:من حرفامو زدم حواستو خوب جمع ڪن!
دوبارہ بہ من نگاہ میڪند:تو ڪہ هنوز اینجایے!
چادرم را محڪم با دست میگیرم و جوابے نمیدهم،فرزاد انگشت اشارہ اش را ڪنارِ لبش میڪشد؛سپس بہ خونے ڪہ روے انگشتش ڪشیدہ شدہ نگاہ میڪند.
پدرم میخواهد دوبارہ چیزے بگوید ڪہ صداے بوق پرشیاے مشڪے رنگے ڪہ نزدیڪ جمعیت شدہ مانع میشود.
همہ بہ ماشین نگاہ میڪنند،ڪارگرها با دیدن رانندہ سریع بہ سمت ساختمان میروند!
چند لحظہ بعد پسرے بے اندازہ شبیہ بہ فرزاد از ماشین پیادہ میشود.
پلیور قهوہ اے تیرہ با شلوار ڪتان ڪرمے رنگ پوشیدہ،اخم ڪم رنگے ابروهایش را بہ هم پیوند زدہ.
چهرہ اش پر سن و سال تر از فرزاد بہ نظر میرسد.
جدے بہ جمع نگاہ میڪند و میخواهد وارد ساختمان شود ڪہ نگاهش بہ فرزاد مے افتد.
اخمش پر رنگ تر میشود.
محڪم بہ سمت فرزاد و پدرم قدم برمیدارد،یڪ جورے میشوم.
حس خوبے نسبت بہ او ندارم!
بہ صورت فرزاد چشم مے دوزد و میگوید:این چہ وضعیہ؟!
فرزاد با دست بہ داخل ساختمان اشارہ میڪند:هیچے! بیا تو نقشہ ها یہ ایرادایے هست.
پسر بدون اینڪہ توجہ ڪند بہ سمت پدرم برمیگردد:بہ بہ آقاے نیازے!
نگاهش را میان فرزاد و پدرم مے چرخاند:لابد گُلہ رو لبشو شما ڪاشتے!
فرزاد پوفے میڪند و میگوید:بیخیال روزبہ!
پسرے ڪہ فرزاد روزبہ خطابش ڪرد جدے میگوید:تو ڪلانترے بیخیال میشم!
سپس گستاخانہ رو بہ پدرم ادامہ میدهد:شما دردت چیہ؟! اون از قضیہ خونہ ڪہ میخواے چند برابر بہ ما بندازے اینم از حالا! ما بیخیالت شدیم شما ول ڪن نیستے؟!
فرزاد سریع بازوے روزبہ را میگرد و با تحڪم میگوید:روزبہ!
سپس با چشم و ابرو بہ ریش و موهاے سفید پدرم اشارہ میڪند!
یعنے بزرگتر است احترامش را نگہ دار.
پدرم دستش را مشت میڪند و محڪم میفشارد:من ڪے درمورد قیمت خونہ حرف زدم؟! خونمہ،مالمہ نمیخوام بفروشم!
روزبہ پوزخند میزند:چون میدونے افتادہ تو نقشہ ساختمونا میخواے قشنگ نرخ ببرے بالا!
پدرم میخواهد چیزے بگوید ڪہ پشیمان میشود جایش چند لحظہ بعد میگوید:ڪافر همہ را بہ ڪیش خود پندارد! ادب یاد بگیر مهندس!
ڪلمہ ے مهندس را میڪشد!
تڪہ مے اندازد بہ مدرڪ تحصیلے و تربیتش.
دلم خنڪ میشود ڪہ جوابش را خوب داد!
روزبہ جوابے نمیدهد در عوضش پوزخند تمسخر آمیزے روے لبانش مے نشاند!
پدرم بہ من نگاہ میڪند:تو چرا هنوز اینجا وایسادے؟!
سرم را تڪان میدهم،یاسین محڪم گوشہ ے چادرم را در دست میگیرد.
میخواهم بہ سمت خانہ برگردم ڪہ صداے لعنتے اش نگرانم میڪند:تو دادگاہ میبینیمتون آقاے نیازے!
سپس بہ صورت فرزاد اشارہ میڪند و ادامہ میدهد:تا حواستون بہ دستتون باشہ!
فرزاد دوبارہ پا درمیانے میڪند:ڪار فوریہ ها! بریم.
متعجب میشوم از اینڪہ چند روز پیش اصرار داشت تا پیگیر ماجراے آن پسر شوم اما خودش حالا آرام است!
اصرارے بہ دعوا و پیگیرے ندارد!
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
👈 🏻 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉 🏻
#آیه_های_جنون
#قسمت_بیست_و_دوم
#بخش_دوم
متعجب دوبارہ وارد اتاق میشوم،با عجلہ مانتویم را میپوشم و شالے روے سرم مے اندازم.
چادر نمازم را برمیدارم و وارد پذیرایے میشوم.
همانطور ڪہ چادرم را سر میڪنم میگویم:با ڪدوم پسرہ؟!
ڪنارم راہ مے آید:دیدمشا! اما اسمشو نمیدونم!
همین ڪہ وارد حیاط میشویم صداے فریاد پدرم بہ گوشم میخورد.
نڪند شهاب را دیدہ؟!
با عجلہ همراہ یاسین بہ سمت در مے دویم،در را باز میڪنم پدرم را میبینم ڪہ یقہ ے پیراهن فرزاد را گرفتہ و بر سرش فریاد میزند،چند تا از ڪارگرها هم دورشان جمع شدہ اند.
گیج نگاهشان میڪنم.
محڪم یقہ ے فرزاد را با دو دست سمت خودش میڪشد و همانطور ڪہ دندان هایش را روے هم مے سابد میگوید:بہ اون دوست عوضیتم بگو! از من و خانوادہ م دور باشید!
فرزاد با حرص یقہ اش را از دستان پدرم جدا میڪند و میگوید:احترام سنتونو دارم ڪہ چیزے نمیگم! گفتم من چیزے نمیدونم شهابم همچین آدمے ڪہ شما میگید نیست!
نگران صدایش میزنم:بابا!
هر دو بہ سمتم برمیگردند،تازہ ردِ خونے ڪہ ڪنار لبِ فرزاد راہ افتادہ میبینم،سریع نگاهش را از من میگیرد.
پدرم با خشم فریاد میزند:برو خونہ!
درماندہ نگاهے بہ پدرم و چشمان پر اشڪ یاسین مے اندازم.
پدرم انگشت اشارہ اش را محڪم چندبار روے ڪتفِ فرزاد میڪوبد و شمردہ شمردہ میگوید:من حرفامو زدم حواستو خوب جمع ڪن!
دوبارہ بہ من نگاہ میڪند:تو ڪہ هنوز اینجایے!
چادرم را محڪم با دست میگیرم و جوابے نمیدهم،فرزاد انگشت اشارہ اش را ڪنارِ لبش میڪشد؛سپس بہ خونے ڪہ روے انگشتش ڪشیدہ شدہ نگاہ میڪند.
پدرم میخواهد دوبارہ چیزے بگوید ڪہ صداے بوق پرشیاے مشڪے رنگے ڪہ نزدیڪ جمعیت شدہ مانع میشود.
همہ بہ ماشین نگاہ میڪنند،ڪارگرها با دیدن رانندہ سریع بہ سمت ساختمان میروند!
چند لحظہ بعد پسرے بے اندازہ شبیہ بہ فرزاد از ماشین پیادہ میشود.
پلیور قهوہ اے تیرہ با شلوار ڪتان ڪرمے رنگ پوشیدہ،اخم ڪم رنگے ابروهایش را بہ هم پیوند زدہ.
چهرہ اش پر سن و سال تر از فرزاد بہ نظر میرسد.
جدے بہ جمع نگاہ میڪند و میخواهد وارد ساختمان شود ڪہ نگاهش بہ فرزاد مے افتد.
اخمش پر رنگ تر میشود.
محڪم بہ سمت فرزاد و پدرم قدم برمیدارد،یڪ جورے میشوم.
حس خوبے نسبت بہ او ندارم!
بہ صورت فرزاد چشم مے دوزد و میگوید:این چہ وضعیہ؟!
فرزاد با دست بہ داخل ساختمان اشارہ میڪند:هیچے! بیا تو نقشہ ها یہ ایرادایے هست.
پسر بدون اینڪہ توجہ ڪند بہ سمت پدرم برمیگردد:بہ بہ آقاے نیازے!
نگاهش را میان فرزاد و پدرم مے چرخاند:لابد گُلہ رو لبشو شما ڪاشتے!
فرزاد پوفے میڪند و میگوید:بیخیال روزبہ!
پسرے ڪہ فرزاد روزبہ خطابش ڪرد جدے میگوید:تو ڪلانترے بیخیال میشم!
سپس گستاخانہ رو بہ پدرم ادامہ میدهد:شما دردت چیہ؟! اون از قضیہ خونہ ڪہ میخواے چند برابر بہ ما بندازے اینم از حالا! ما بیخیالت شدیم شما ول ڪن نیستے؟!
فرزاد سریع بازوے روزبہ را میگرد و با تحڪم میگوید:روزبہ!
سپس با چشم و ابرو بہ ریش و موهاے سفید پدرم اشارہ میڪند!
یعنے بزرگتر است احترامش را نگہ دار.
پدرم دستش را مشت میڪند و محڪم میفشارد:من ڪے درمورد قیمت خونہ حرف زدم؟! خونمہ،مالمہ نمیخوام بفروشم!
روزبہ پوزخند میزند:چون میدونے افتادہ تو نقشہ ساختمونا میخواے قشنگ نرخ ببرے بالا!
پدرم میخواهد چیزے بگوید ڪہ پشیمان میشود جایش چند لحظہ بعد میگوید:ڪافر همہ را بہ ڪیش خود پندارد! ادب یاد بگیر مهندس!
ڪلمہ ے مهندس را میڪشد!
تڪہ مے اندازد بہ مدرڪ تحصیلے و تربیتش.
دلم خنڪ میشود ڪہ جوابش را خوب داد!
روزبہ جوابے نمیدهد در عوضش پوزخند تمسخر آمیزے روے لبانش مے نشاند!
پدرم بہ من نگاہ میڪند:تو چرا هنوز اینجا وایسادے؟!
سرم را تڪان میدهم،یاسین محڪم گوشہ ے چادرم را در دست میگیرد.
میخواهم بہ سمت خانہ برگردم ڪہ صداے لعنتے اش نگرانم میڪند:تو دادگاہ میبینیمتون آقاے نیازے!
سپس بہ صورت فرزاد اشارہ میڪند و ادامہ میدهد:تا حواستون بہ دستتون باشہ!
فرزاد دوبارہ پا درمیانے میڪند:ڪار فوریہ ها! بریم.
متعجب میشوم از اینڪہ چند روز پیش اصرار داشت تا پیگیر ماجراے آن پسر شوم اما خودش حالا آرام است!
اصرارے بہ دعوا و پیگیرے ندارد!
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
👈 🏻 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉 🏻
۱۲.۴k
۱۶ فروردین ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.