تنم خسته دلم تشنه دگر ساقی نمیخواهم

تنم خسته ، دلم تشنه ، دگر ساقی نمیخواهم

ز پا افتاده ام اما ، دگر باقی نمیخواهم

زبان خشکیده در کامم ، تن رنجور آمالم

ازین دنیای وانفسا ، دگر حقی نمیخواهم

اگر سینه زند فریاد ، به عشقت میشود آرام

که من راز نهانم را ، زهر فرقی نمیخواهم

کنون بنگر نگار من ، که از چشمم تو میخوانی

به غیراز دیدن یارم ، دگر ذوقی نمیخواهم

وصال دیدنت جانا ، اگر جان در میان باشد

به شوق دیدن یارم ، دگر جانی نمیخواهم