بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت سوم :
ب) - لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ - خداوند بر مؤمنان منت نهاد نعمت بزرگی بخشيد هنگامی كه در ميان آنها، پيامبری از جنس خودشان بر انگيخت؛ كه آيات او را بر آنها بخواند، و كتاب وحكمت به آنها بياموزد؛ اگر چه پيش از آن،در گمراهی آشكار بودند.(سوره آل عمران آیه 164)
به این آیه که به هر چهار علّت تصریح نموده دقت نمایید: وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَنْزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ كَذَلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتَى لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ - او كسی است كه بادها را پيشاپيش باران رحمتش می فرستد تا زمانی كه ابرهای سنگينبار را بر دوش خود حمل كنند در اين هنگام آنها را به سوی سرزمين های مرده می فرستيم و به وسيله آن آب حياتبخش نازل میكنيم و با آن از هر گونه ميوهای از خاك تيره بيرون میآوريم، و اينگونه كه زمينهای مرده را زنده كرديم مردگان را نيز در قيامت زنده میكنيم تا متذكر شويد.(سوره اعراف آیه 57)
در این آیه، وَهُوَ الَّذِي - علّت فاعلی است که فرستادن باد و متراکم نمودن ابرها و بارش فعل اوست - فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ، علل صوری و مادی میباشند، و - لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ - باشد که متذکر گردید، همان علّت غایی یا حکمت این کارها می باشد.(پایان)
پاسخ قسمت سوم :
ب) - لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ - خداوند بر مؤمنان منت نهاد نعمت بزرگی بخشيد هنگامی كه در ميان آنها، پيامبری از جنس خودشان بر انگيخت؛ كه آيات او را بر آنها بخواند، و كتاب وحكمت به آنها بياموزد؛ اگر چه پيش از آن،در گمراهی آشكار بودند.(سوره آل عمران آیه 164)
به این آیه که به هر چهار علّت تصریح نموده دقت نمایید: وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَنْزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ كَذَلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتَى لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ - او كسی است كه بادها را پيشاپيش باران رحمتش می فرستد تا زمانی كه ابرهای سنگينبار را بر دوش خود حمل كنند در اين هنگام آنها را به سوی سرزمين های مرده می فرستيم و به وسيله آن آب حياتبخش نازل میكنيم و با آن از هر گونه ميوهای از خاك تيره بيرون میآوريم، و اينگونه كه زمينهای مرده را زنده كرديم مردگان را نيز در قيامت زنده میكنيم تا متذكر شويد.(سوره اعراف آیه 57)
در این آیه، وَهُوَ الَّذِي - علّت فاعلی است که فرستادن باد و متراکم نمودن ابرها و بارش فعل اوست - فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ، علل صوری و مادی میباشند، و - لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ - باشد که متذکر گردید، همان علّت غایی یا حکمت این کارها می باشد.(پایان)
- ۱۶۵
- ۲۰ آبان ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط