از من در مقابل زندگی دفاع کن

فکر می کردم وقتی به تو فکر می کنم هوای اتاقت ابری می شود،
دلتنگی از لباس هایت چکه می کند،
کنار پنجره می روی، غمگین می شوی،
دم غروب
چیزی را بهانه می کنی، از خانه می زنی بیرون، و از این جور حرفها...

فکر کردن به تو
نان شبم شده است
و چون مفتشي روزمزد
واژه «شب» را از زیر زبان ساعت بیرون می کشم
تا در تاریکی به تو فکر کنم

و آیا از سیاهی چشم هایم پیدا نیست،
که هیچ خاطره ای از آسمان روز ندارم؟
و آیا از سرخی چشم هایم پیدا نیست،
که سال ها از ساعت خوابم گذشته است؟

از من در مقابل شب شفاعت کن؛
از من در مقابل دلتنگی،
از من در مقابل بی خبری،
از من در مقابل فکر کردن به اینکه حالا
درست در همین لحظه داری چه کار می کنی؟
از من
در مقابل فکر کردن شفاعت کن!

از من
که تمام شب هایی را
که قرص های خواب را از کار می اندازند
به نام کوچک می شناسم،
شفاعت کن
در مقابل هجوم تق و تق عصای عقربه ها
وقتی به آفتاب اندوهناک فردا نزدیک می شوند
و هنوز خبری از پیام عاشقانه ای
که هر زنی پیش از خواب به آن نیاز دارد، نیست!

از من
در مقابل زندگی دفاع کن
وقتی بی رحمانه سخت می شود
و لازم است کسی حالم را بپرسد،
حرفم را بفهمد،
و بگوید: «من کنارت هستم،
دقیقا همین من که کنارت نیستم، کنارت هستم!»
#لیلا_کردبچه
#به_وقت_دلتنگی