گاه آدم، خود آدم، عشق است. بودنش عشق است. رفتن و نگاه کرد
گاه آدم، خود آدم، عشق است. بودنش عشق است. رفتن و نگاه کردنش عشق است. دست و قلبش عشق است. در تو عشق میجوشد، بیآنکه ردش را بشناسی. بیآنکه بدانی از کجا در تو پیدا شده، روییده. شاید نخواهی هم. شاید هم بخواهی و ندانی. نتوانی که بدانی…
#محمود_دولت_آبادی ❤️
-جای خالی سلوچ
#محمود_دولت_آبادی ❤️
-جای خالی سلوچ
۱.۲k
۲۲ بهمن ۱۴۰۰