تمام تنهایی ام را قدم میزنم در کوچه پس کوچه های سرد پاییز و آنقدر میروم در سکوت تا کوله بار سنگین دلتنگی ام را در گوشه ی کافه ی کوچکی زمین بگذارم؛ با طعم تلخ قهوه٬ دوسه قطره اشک بجامانده از بغضی قدیمی و شور شعری شبانه ... 💜 💜 💜 #D-#F💜 💜 💜
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.