ارامش روحم؛

ارامش روحم؛
گاهی چشم هایم ؛
را برای دیدنت نذر می کنم .....
و گاهی دلم را ....
این روزهای بی اجابت می گذرند ،
اما من از "تو" نمی گذرم ....
عشق "حدیث انتظار" است !
وقتی همه ی بهانه هایت در دلش نمی نشینند ....
"تو" از من دوری !
و من فکر می کنم ;
این فاصله ها چقدر خوبند
که مرا به "تو" عاشق تر می کنند ....
گاهی که مهربان می شوی ;
حس می کنم نزدیکی ....
دوباره باورم می شود که ،
"زندگی" یک "حادثه دلچسب" است !!!
به انتظارت که می نشینم ،
"تو" صاحب تمام لحظه های من می شوی!
و من وارث همه ی دلتنگی های "تو" ....
آخر یک روز نوشته هایم برای
"تو"
، در کوچه ها....
"ترانه"
می شوند....
این روزهای "بی تو"...