قهرمان های من

P:14
دکی: من ....من متاسفم خانم ات ولی شما سرطان ریه دارین😔
همین حرف کافی بود تا دنیا روی سرم خراب بشه ! حس کردم ی سطل آب سرد ریختن روم
×چی...چی میگین شوخی میکنین دیگه ن ؟
دکی : متاسفانه نه ، هنوز پیشرفت نکرده و با دارو میتونیم درمان کنیم پس امیدتون رو از دست ندید ، من الان دارو هاتون رو مینویسم
بعد دارو هام رو نوشت و داد بهم
لبخند زدم و گفتم
+خیلی ممنون آقای دکتر ، پسرا بلند شین بریم
شوگا همینطور زل زده بود ب روبه‌روش
+یااا اوپا پاشو بریم
×هاه با..باشه
دکی : راستی خانم ات توی دوره درمان مشرو.بات نخورید و عطر نزنید و سعی کنید جایی ک دود هست هم نرید تا ب درمانتون کمک کنه
+چشم حتما خیلی ممنون
رفتیم بیرون شوگا معلوم بود عصبیه
+یونگ.....
×ات هیچی نگو فعلا ، من میرم ماشین رو بیارم
_+باشه
کوک دستم رو گرف
_ات بیا ماهم بریم دارو رو بگیریم
+اوهوم
۱۰ مین بعد.....‌
دارو هامون رو گرفتیم ک هوا ابری شد
+فکنم میخواد بارون بیاد
_اوهوم، اون شوگا عه بیا بریم پیشش
+ارع بریم، چیزه کوک میشه تو بشینی جلو
_باشه
سوار شدیم و رفتیم ب سمت نمیدونم کجا
+یونگیا قراره بریم کجا (باصدایی ک انگار از ته چاه میاد)
×اول کوک رو میرسونیم ، بعد هم تو (بعد هم تو رو آروم گف)
+اکی (خیلی یواش)
و دوباره توی ماشین سکوت شکل گرف
بلاخره رسیدیم و کوک رو پیاده کردیم ،
_خدافز
×+خدافز
شوگا داشت میرف سمت خونه .........