فلک کور است فلک کور است

فلک کور است فلک کور است…

دلم ویران رنجور است،قدم لرزان به سوی کوچه می آیم…

خدایا ترسم از چیست؟…عروس جشن امشب کیست؟!…

صدای ساز می آید ولی ناگه صدای نعره ام در ساز می پیچد…

داماد شاد و سرخوش از نگارم بوسه میگیرد

،صدای شیخ می آید"عروس خانم وکیلم من؟" جوابم ده وکیلم من؟صدای

آشنای "بعله" می گوید..و راه را به سوی هجله گاه عاشقانه می پوید…

قسم میخورد که روزی عروس مادرم باشد…

قسم میخورد که عروس هجله گاهم است…

پس کجا رفت قسم هایش؟…پس کجا رفت عهدو پیمانش؟؟؟صفا هیچ…

معرفت هیچ…عشق هیچ…مادرم هیچ…خدا هیچ…من هم هیچ…

شما نمی دانید هرگز نمی دانید،

عروسی را که به سوی هجله گاه می رانید که تا دیروز نگارم بود…

همین دیشب کنارم بود…چرا جغدان امشب بر روی بام من نمیخوانند؟؟

مگر شومتر از امشب کجا دانند؟؟!…

پس بمیرند آن کسانی که امشب یک صدا مبارک اد می گویند…

به رسم عاشقی سوگند که امشب را مبارک نیست…

عروس ارزانی داماد من این نفرین ننگین را که روزی قبله گاهم

بود نمیخواهم…

من امشب از همه بیزارم بیــــــــــــــزار…

من امشب از خودم…از تو…از این عشق لعنتی….

از این دنیا که هیچش اعتباری نیست بیزارم…خداحافظ…

خداحافظ ای همراز بد رازم… شبت با دیگری خوش باد…

از دوستای عزیزم میخوام که نظراتشونو بابت این مطلب بنویسن…

نیازی هم نیست لایک بزنید همینکه

میخونید خوشحال میشم… ارادتمند… "غمگین دنیا منم