صبح با صدایِ نفس هایش اگر بیدار شدی ،

صبح با صدایِ نفس هایش اگر بیدار شدی ،
ساده گذر نکـُن ...
خودت را مچـآله کن در آغوشش،
چشمهایت را ببند...
و گوش بسپار " زندگی " خلـآصه می شود در همین دَم ُ بازدمـ هایش
پیشانیش را ببوس آنقدر محکم که بیدار شود
و سیر تماشآ کن لبخندی را که قبل از باز شدنِ چشمهایش
روےِ لبانش می نشیند
خیره شو در آن چشمهایِ خواب آلود و خواستنی
و آرام بگو : " صـُبح بخیر عزیزِ روز و شبِ من ! "
شب که شد باز هم چشمهایش را خوب نگاه کن
خستگی ِ چشمهایش را بفهم...
دستانش را بگیر ُ بلند و شمرده بگو
تو برایِ من خواب آلود و خسته و پریشان " تـــــو " هستی ...
نفس می کشی ...
نفس می کشم
به همیـن سادگی...