چه رفتن ها که می ارزد

‌.

چه رفــــتن ها که می ارزد
به بــــــــودن های پوشالــــی
چه آغوشی چه امــــیــــدے
به این احساس تو خـــالی ...

کـــــبوتر با کــــبوتر مــــــانده
امـــــــــــا از ســــــــر ِ اجــــبـــــــار
در ایـــــــن دنـــیاے تــودرتــو
تـــــو دیــــگر از چه مینالـــی ...

یکی را دوستش می‌داری
کـه او دنبال غیر از توست
کجــــــــــــا دیـــــدے جهانی را
به این شـــــوریده احـوالی ...

کلاغِ آخـــــر ِقـــصه،هنوزم
مانــــــــــــــــده در راهَـــــــســـت
بـــــــــراے آخــــــــــــــــری زیــــــــبا
دگــــــر پــــــــــــــــــیدا چه تمثالی ...

بـــــــــمان تنها ، که تــــــنهایی
بـــــــه ایـــن تن ها شـــرف دارد
چه رفتن ها که می ارزد
بــــــــــه بـــــــــــودن های پوشالــی ...


95/4/29
دیدگاه ها (۲۰)

من شکستن را نمی دانم....اما هر کس از کنارم گذشت،شکستن را خوب...

در خاموشی اتاق های سرد میان انبوهی از نبودن ها بدونِ احساسی ...

رفتن همیشهبهترین تصمیم آدم نیستپرواز شایدآخرین راه کبوترهاست...

روزگارم می‌گذردبی‌ هیچ کسبرای آرزو دیر استهر چه میروم نمیرسم...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط