فکر کن صبح شود نم نم باران بزند

فکر کن صبح شود نم نم باران بزند
یارت از کوچه سری تا ته ایوان بزند

دم کنی چای و سماور تب تندی بکند
او بیاید که لبش بوسه به فنجان بزند

بهترین سفره برای تو مهیٌا بشود
نانوایی برسد، بهر شما نان بزند

عسلی از لب کندو بچکد تا لب دوست
بلکه یکهو بسرش فکر گلستان بزند

استکانی بزنی، چای کند مست تو را
سر صبحی نفس ات طعنه به مستان بزند

باغ همسایه پر از همهمهٌ گیلاس است
نگذاری که کسی دست به آنان بزند

شرط بستی بروی تا ته پیمانه چای
بنشینی نکند پای به ایمان بزند

فکر کن یک نفر از دور تو را می پایید
عشق از راه بیاید به سرِ آن بزند

بنشینی لب ایوان و بگویی با خود
نکند دست به آن خاطره هامان بزند

دلهره خواب تو از سر بپراند همه شب
فکر کن صبح شود یک نم باران بزند...






✅