و سر عهدت بمو میوه ی باغم

.
وِ سَر عهدت بَمو میوه ی باغِم
هزار سالَه که سی تو داغِ داغِم
دِ دردِ بی کَسی آواره بیمَه
وِ شویا سردِ سال هوکارَه بیمَه
وا دردا تا سَحر همرازی میکِم
مِه وا ای عُمر کوتاه بازی میکِم
وا هرچی گَنیه هُم کیچَه بیمَه
مِه وا عُمر خراو دَس پیچَه بیمَه
دِ طورِ رَتِنِت توز دِم وِریسا
هزار تا بازی دوز دِم وِریسا
اما سی تو همیشه کیش وُ ماتِم
دِ شویا تا سحر مِنِئ هِناتِم
و سر عهدت نَمَنی هشتی رَتی
جِگِر ای عاشقِن برشتی رَتی
دُعا سیت میکنم دی دَس آخر
بویی شیعَه تموم لون کافِر